biegunka lub zaparcie, nudności i wymioty bez wyraźnej przyczyny zatrucia;
nawracający ból brzucha;
utrata masy ciała bez zmian w diecie, nawet przy zwiększonym apetycie;
pojawienie się gorączki, wzrost i bolesność węzłów chłonnych;
ból mięśni i stawów przy braku odpowiedniej aktywności fizycznej;
pojawienie się chrapania, zgrzytania zębami we śnie;
swędzenie odbytu i narządów płciowych;
obecność robaków w kale.
Leczeniem
Leczeniem zajmuje się lekarz rodzinny lub pediatra. Samoleczenie jest niemożliwe, ponieważ leki przeciw robakom są dość toksyczne i stosowane w sposób niekontrolowany mogą być niebezpieczne, zwłaszcza dla dzieci. Przy pozbywaniu się pasożytów oprócz leków przeciwrobaczych stosuje się również kompleksy witaminowe, hepatoprotektory, leki przeciwhistaminowe, probiotyki i enterosorbenty. Przed rozpoczęciem leczenia należy skonsultować się z lekarzem i poddać się badaniu.
Przy długim przebywaniu w organizmie pasożyty mogą migrować, rozmnażać się, powodować różne komplikacje, które są niebezpieczne dla zdrowia, a nawet życia i wymagają poważnej interwencji, w tym operacji.
W celu profilaktyki:
używaj tylko sprawdzonych produktów wysokiej jakości;
myj ręce mydłem, myj również świeże warzywa i owoce;
stosuj odpowiednią obróbkę termiczną podczas gotowania posiłków;
odrobacz swoje zwierzęta domowe, unikaj kontaktu z bezpańskimi zwierzętami;
daj każdemu członkowi swojej rodziny własne środki higieny osobistej, a najlepiej również przybory kuchenne;
regularnie sprzątaj swój dom.
Przy najmniejszym podejrzeniu infekcji skonsultuj się z lekarzem.